به سال ۱۳۹۰ خسته و مستأصل از محدودیتهای سرزمین مادری کسب و کار کوچک خود را به بهانه استفاده از شکنی نا معلوم ناگزیر تعطیل کردم ٫ چرا که اولتیماتی دادند که بجایی گم و گورم میکنند که عرب نی انداخت . کسی چه میداند شاید اشکال از حواس پرتی عرب بود که نی اش را ناکجا آباد انداخت. هر دستی در این وادی دراز کردیم٫ ‌دیوانگی کردیم ٫سنگی شد و خورد به سینه خودمان.
چندی گذشت ٫ بد وضعیتی بود ٫اما به لطف ريموت بیزنس داران با رزومه ای نچندان خوب مشفول کاری شدیم. فرنگی بودند٫ بهتر بگویم وطنیِ فرنگ رفته بودند و در همان فرنگستان به بهترین ورژن خودشان مبدل شده بودند. خدا خیرشان دهد حتی اسم و فامیلم را هم نپرسیدند ٫حتی نپرسید با فلان فلان چه نسبتی داری(سوال متداول داخلی) و همین شد و همراهشان چند سالی راهی بیرون مرز شدیم. هرچند کرونا گیر هم شدیم ولی مدتی طعم اقتصاد پایدار و اینترنت بی فیلتر و زندگی متعادل رو چشیدیم. وَه چه موهبتی٫ چه آرامشی٫ چه ثباتی ٫ چه نرمالیته ای….
و امروز من صدیقه اسلامی فارغ التحصیل کامپیوتر-نرم افزار. باز هم در همين سرزمین مادری ٫ که فقط کمی از بی تجربه گیهایم کاسته شده. وخوشحالم فصلی از زندگیم را همچون مأموری به اتمام رساندم و حالا فصل جدیدی را با ویزارودی های عزیز شروع کردم. ویزارودی که حس و حالش برای هیج کس غریبه نیست.همان رنج مشترک برای شمایی که تا به این صفحه را مرور کرده ای ٫ استارتاپ ویزا رود مسیر مشترکیست برای شما که هنوز با دل کندنهایتان دست و پنجه نرم میکنید.
من همیشه معتقدم تغییر دردناک است ولی بدون تغییر ٫ رشد امکانپذیر نیست. مسیر استارتاپ ٫ مسیر پر چالشیِ اما مقصد شیرینی داره. تیم استارتاپ ویزا رود تو این تجربه شیرین قدم به قدم همراه شما خواهد بود.